Mancunian Meetings

Het fenomeen Mancunian Meeting bestaat al bijna net zolang als de Dutch Mancunians zelf. De eerste zondag van 1997, direct na de laatst verreden Elfstedentocht, was de Haagse pub Fiddler & Firkin het toneel van deze gedenkwaardige dag. Landgenoten die nog nooit andere Nederlandse United-supporters hadden gezien, ontmoeten op deze ijzig koude dag voor het eerst lotgenoten. Deze eerste meeting was een voorbode voor alle volgende meetings. Vriendschappen werden gesloten, nieuwe leden in de armen gesloten en in de Dutch Mancunians-familie opgenomen. Velen vonden de livewedstrijd regelmatig een onaangename onderbreking van een fantastische middag. Jaimy Lee Oorebeek heft enkele jaren geleden een ode aan het fenomeen “Mancunian Meeting” geschreven vanuit zijn oogpunt. Ga er even lekker voor zitten en geniet. Aan het woord is Jaimy Lee.

“Kort nadat ik in de zomer van 2008 lid werd kreeg ik een mailtje dat de eerste meeting van het seizoen plaats zou vinden in Maastricht. Als 13-jarig jongetje had ik nog niet het geld om de treinreis vanaf Amersfoort te betalen, dus was ik aangewezen op ‘de auto van papa’. Hij is nooit een grote voetbalfan geweest, maar deed het juiste en bracht mij naar m’n nieuwe groep vrienden. We speelden die dag een uitwedstrijd tegen de scousers en daarmee is eigenlijk ook wel alles gezegd. Veel weet ik niet meer van de meeting, behalve de tafel met Dutch Mancunians merchandise in de hoek van het café. Om te vragen hoe duur de merch was ging m'n vader op zoek naar Ron, die verslagen (en waarschijnlijk dronken, maar die emotie kende ik toen nog niet) na de wedstrijd aan een tafeltje zat. Zijn drive om te handelen was duidelijk samen met de wedstrijd verloren gegaan dus Ron zei dat ik mocht pakken wat ik wilde hebben. En dat is het verhaal hoe ik aan een Dutch Mancunians shirt ben gekomen die twaalf jaar later (gelukkig) nog steeds te groot voor me is.

Ondanks het verlies van United was dit voor mij het begin van een nieuwe hobby. En die hobby bestaat eigenlijk uit elke dag m'n mail checken wanneer de volgende meeting is en er dan alles aan doen om er bij te zijn. Meetings hebben mij verliefd gemaakt op de Dutch Mancunians. De vriendschappen en saamhorigheid die we elke keer weer zien is geweldig. Toen we in januari 2013 een nieuwjaarsmeeting hadden in Café de Ster in Amsterdam, was ik net een week eerder met een gebroken ruggenwervel teruggekomen van wintersport. Alles is gelukkig goed gekomen dus ik heb helemaal nergens meer last van. Dit wil ik er bewust even in zetten omdat hierdoor de saamhorigheid binnen onze club nog eens extra duidelijk is geworden. Nog steeds wordt mij namelijk op meetings wel eens gevraagd hoe het nou gaat met m'n rug, ondanks dat het al bijna 8 jaar geleden is dat ik niet zo goed kon skiën als ik dacht.

Deze nieuwjaarsmeeting ging zoals gebruikelijk over een FA Cup wedstrijd. De uitwedstrijd tegen West Ham werd gelijk gespeeld na een goal in de blessuretijd van onze enige echte Robin van Persie. Een maand eerder op 9 december 2012 bracht diezelfde Van Persie mij een van de mooiste herinneringen die ik heb van een meeting. Deze keer in Hengelo bij The Three Musketeers waar we de Manchester derby bekeken. Nadat Rooney ons in de eerste helft op 0-2 zette gaf United het in de tweede helft toch weg, waardoor de buren in de 86e minuut gelijk konden maken. Om eerlijk te zijn had ik de wedstrijd al opgegeven. City speelde de laatste minuten beter, maar toen kwam daar, ook in blessuretijd, Robin van Persie voor een vrije trap. Nasri stond in de muur en was zo vrij om achter de rest van de muur te schuilen maar toch zijn been nog iets uit te steken, waardoor de bal via zijn been in de verre hoek van de goal wist te belanden. Hengelo barstte bijna uit z'n voegen door rennende en springende Dutch Mancunians. Ik weet nog dat ik een half uur na de wedstrijd een biertje van iemand kreeg, een slok nam en nog een hele diepe zucht moest laten omdat ik nog steeds aan het bijkomen was van de wedstrijd.

Hoe toepasselijk is het ook dat één van mijn mooiste herinneringen is geweest op één van de mooiste locaties waar we standaard een meeting houden. Sinds zijn overlijden in 2014 houden we elk jaar de Henry Kuiper Memorial Meeting bij The Three Musketeers. Wat ik zeker niet onvermeld mag laten is dat we al zolang we meetings hebben bij The Three Musketeers, we elk jaar weer getrakteerd worden op heerlijk eten.

Bij The Three Musketeers vond ook de meeting plaats waar ik het meest van baal dat ik er niet bij was. Erg interessante dingen kan ik er dus niet over vertellen, dus dit is het moment dat jullie je fantasie kunnen los laten over, of terug denken aan een meeting waar United bij de rust neerkijkt op een achterstand van 2-0 tegen West Ham, maar er na rust 2-4 van maakt.

Zelf heb ik ook een aantal keer de eer gehad om een meeting te mogen organiseren. Vaste plek hiervoor was Long John’s Pub in Amersfoort. Vlak naast het kadastrale middelpunt van Nederland, de Lieve Vrouwentoren. De opkomst is ook altijd goed als we hier een meeting hebben en dat ligt waarschijnlijk grotendeels aan de mooie ligging in het land. Maar laten we eerlijk zijn jongens, de helft komt ook voor barmeisje Sanne. De teleurstelling was merkbaar op een nieuwjaarsmeeting dit jaar toen bleek dat ze er niet meer werkt.

Het hoogtepunt in de Long John was natuurlijk de FA Cup final tegen Crystal Palace. De wedstrijd zelf herinner ik mij grotendeels door de herhalingen die ik soms nog terug kijk. Tijdens de meeting zelf had ik door de zenuwen namelijk nét iets te veel gedronken om na de rust nog veel op te slaan van de wedstrijd. United won in de verlenging met 1-2 door een geweldige knal van Lingard en het feest kon beginnen. De wedstrijd was nog geen minuut afgelopen toen de champagneglazen uitgedeeld werden en er twee flessen bubbels rond gingen door de pub. Gelukkig kon ik lekker met de fiets naar huis!

Mijn langste reis naar een meeting moet naar Hoogkerk zijn geweest waar we buurthuis Het Wapen onveilig hebben gemaakt. Groningen is natuurlijk overal ver vandaan, waardoor de opkomst iets lager was dan we gewend zijn elders in het land. Vanzelfsprekend was het ondanks de kleine groep toch nog erg gezellig. Aan de andere kant van het water, maar toch ook nog ver in het noorden zijn we een aantal keer naar Alkmaar afgereisd.

Ik ben waarschijnlijk nog een aantal leuke meetings vergeten te delen en heb ik er natuurlijk ook een hoop gemist. Uit persoonlijke noot wil ik iedereen die mij ooit heeft thuis heeft gehaald of gebracht voor een meeting nog ontzettend bedanken. De ritjes naar onder andere Maastricht en Hengelo die af te kopen zijn met een biertje zijn al meerdere keren de reden geweest dat ik een meeting heb mee kunnen maken.”

Jaimy Lee Oorebeek

Ondanks het verlies van United was dit voor mij het begin van een nieuwe hobby. En die hobby bestaat eigenlijk uit elke dag m'n mail checken wanneer de volgende meeting is en er dan alles aan doen om er bij te zijn. Meetings hebben mij verliefd gemaakt op de Dutch Mancunians. De vriendschappen en saamhorigheid die we elke keer weer zien is geweldig. Toen we in januari 2013 een nieuwjaarsmeeting hadden in Café de Ster in Amsterdam, was ik net een week eerder met een gebroken ruggenwervel teruggekomen van wintersport. Alles is gelukkig goed gekomen dus ik heb helemaal nergens meer last van. Dit wil ik er bewust even in zetten omdat hierdoor de saamhorigheid binnen onze club nog eens extra duidelijk is geworden. Nog steeds wordt mij namelijk op meetings wel eens gevraagd hoe het nou gaat met m'n rug, ondanks dat het al bijna 8 jaar geleden is dat ik niet zo goed kon skiën als ik dacht.

Deze nieuwjaarsmeeting ging zoals gebruikelijk over een FA Cup wedstrijd. De uitwedstrijd tegen West Ham werd gelijk gespeeld na een goal in de blessuretijd van onze enige echte Robin van Persie. Een maand eerder op 9 december 2012 bracht diezelfde Van Persie mij een van de mooiste herinneringen die ik heb van een meeting. Deze keer in Hengelo bij The Three Musketeers waar we de Manchester derby bekeken. Nadat Rooney ons in de eerste helft op 0-2 zette gaf United het in de tweede helft toch weg, waardoor de buren in de 86e minuut gelijk konden maken. Om eerlijk te zijn had ik de wedstrijd al opgegeven. City speelde de laatste minuten beter, maar toen kwam daar, ook in blessuretijd, Robin van Persie voor een vrije trap. Nasri stond in de muur en was zo vrij om achter de rest van de muur te schuilen maar toch zijn been nog iets uit te steken, waardoor de bal via zijn been in de verre hoek van de goal wist te belanden. Hengelo barstte bijna uit z'n voegen door rennende en springende Dutch Mancunians. Ik weet nog dat ik een half uur na de wedstrijd een biertje van iemand kreeg, een slok nam en nog een hele diepe zucht moest laten omdat ik nog steeds aan het bijkomen was van de wedstrijd.

Hoe toepasselijk is het ook dat één van mijn mooiste herinneringen is geweest op één van de mooiste locaties waar we standaard een meeting houden. Sinds zijn overlijden in 2014 houden we elk jaar de Henry Kuiper Memorial Meeting bij The Three Musketeers. Wat ik zeker niet onvermeld mag laten is dat we al zolang we meetings hebben bij The Three Musketeers, we elk jaar weer getrakteerd worden op heerlijk eten.

Bij The Three Musketeers vond ook de meeting plaats waar ik het meest van baal dat ik er niet bij was. Erg interessante dingen kan ik er dus niet over vertellen, dus dit is het moment dat jullie je fantasie kunnen los laten over, of terug denken aan een meeting waar United bij de rust neerkijkt op een achterstand van 2-0 tegen West Ham, maar er na rust 2-4 van maakt.

Zelf heb ik ook een aantal keer de eer gehad om een meeting te mogen organiseren. Vaste plek hiervoor was Long John’s Pub in Amersfoort. Vlak naast het kadastrale middelpunt van Nederland, de Lieve Vrouwentoren. De opkomst is ook altijd goed als we hier een meeting hebben en dat ligt waarschijnlijk grotendeels aan de mooie ligging in het land. Maar laten we eerlijk zijn jongens, de helft komt ook voor barmeisje Sanne. De teleurstelling was merkbaar op een nieuwjaarsmeeting dit jaar toen bleek dat ze er niet meer werkt.

Het hoogtepunt in de Long John was natuurlijk de FA Cup final tegen Crystal Palace. De wedstrijd zelf herinner ik mij grotendeels door de herhalingen die ik soms nog terug kijk. Tijdens de meeting zelf had ik door de zenuwen namelijk nét iets te veel gedronken om na de rust nog veel op te slaan van de wedstrijd. United won in de verlenging met 1-2 door een geweldige knal van Lingard en het feest kon beginnen. De wedstrijd was nog geen minuut afgelopen toen de champagneglazen uitgedeeld werden en er twee flessen bubbels rond gingen door de pub. Gelukkig kon ik lekker met de fiets naar huis!

Mijn langste reis naar een meeting moet naar Hoogkerk zijn geweest waar we buurthuis Het Wapen onveilig hebben gemaakt. Groningen is natuurlijk overal ver vandaan, waardoor de opkomst iets lager was dan we gewend zijn elders in het land. Vanzelfsprekend was het ondanks de kleine groep toch nog erg gezellig. Aan de andere kant van het water, maar toch ook nog ver in het noorden zijn we een aantal keer naar Alkmaar afgereisd.

Ik ben waarschijnlijk nog een aantal leuke meetings vergeten te delen en heb ik er natuurlijk ook een hoop gemist. Uit persoonlijke noot wil ik iedereen die mij ooit heeft thuis heeft gehaald of gebracht voor een meeting nog ontzettend bedanken. De ritjes naar onder andere Maastricht en Hengelo die af te kopen zijn met een biertje zijn al meerdere keren de reden geweest dat ik een meeting heb mee kunnen maken.”

Jaimy Lee Oorebeek